vrijdag 31 augustus 2012

Dag 26 Bam

Vandaag een rust dag, het is warm buiten en het programma voor vandaag is vanaf 4 uur. Uitslapen dus, om 9 uur ontbijten in het restaurant, gisteravond was hier een bruiloft die wel 2 en half uur duurde. De mannen zaten apart van de vrouwen. Er werd thee geschonken en voor iedereen was een schoteltje met een stuk koek, een banaan en een perzik. Vandaag is Sjoerd jarig en 57 geworden,Hassan en Rob hadden slingers , hoedjes en een taart geregeld. Vlak na het ontbijt koffie (mijn eigen Nescafé) en mierzoete taart. Hier hebben zo ook staafjes oploskoffie maar dan met melk en suiker. We zingen voor Sjoerd en namens de feest commissie krijgt hij een voetbal shirt van Perspolis uit Teheran. Buiten is het warm al 30 graden om 10 uur. Vanaf morgen rijden we in konvooi naar Zahedan, dit moet omdat er in deze buurt drugsbendes actief zijn. Iran kent heel veel drugs verslaafden, officieel 5% maar men zegt hier dat het bijna 10% is. Het leger onderschept met regelmaat drugstransporten en om deze terug te krijgen ontvoeren ze dan toeristen in ruil voor de drugs.

Wel mogen we alleen het hotel uit om de motor af te tanken, maar wel gelijk terug naar het hotel. In het hotel maken we maar gebruik van de lobby om foto’s en film te bekijken en te sorteren. Tevens nog een keer de schakelaar van de rem los gehad, en vast gezet. Kennelijk hoort daar een klein plaatje tussen van een mm of 4, deze is weg en met een stukje tie-rap lukt het ook. Ogenschijnlijk doet alles het weer.

Om vier uur gaan we met 2 taxi’s en de auto van Hassan naar de antieke stad Arg-e Bam. Om de citadel en het fort te gaan bekijken. Op 26 december 2003 werd Bam getroffen door een hevige aardbeving en is 90% verwoest van het fort, men wil het weer opbouwen en denkt dat in 25 jaar te doen, de lokale mensen zeggen dat het zeker 50 jaar gaat duren, gezien het weer en het werk tempo. Bam heeft wel een rijke geschiedenis, Bam werd gesticht in de periode van de dynastie van de Sassaniden (224-637), maar het grootste deel van wat er nu nog stond, inclusief de citadel, dateert uit zijn bloeitijd als textielstad onder de Safaviden (1502-1722). Met de verwoestende Afghaanse invasie in 1722 zette de neergang in. Tegen het midden van de 19de eeuw was Bam niet meer dan een spookstad. Het fort en de citadel van Bam zijn geheel gebouwd van leem, stro en palmboomhout, in verband met de restauratie is maar een klein gedeelte toegankelijk. Rob was hier 2 jaar geleden en zegt dat er al een groot deel is opgeknapt. Vanaf het fort heb ik van links naar rechts uitzicht op de woestijn, palmbomen, huizen, het fort zelf, nogmaals palmbomen en dan gaat de eindeloos ogende kale vlakte van de woestijn weer verder. Na dit bezoek gaan we naar het  guesthouse waar de meeste overlanders (mensen die per eigenvoertuig het land doorrijden) komen. Normaal zouden wij ook hier heen gaan maar de organisatie die de hotels voor ons geboekt heeft, heeft ruzie met de eigenaar. Akbar een man van 62 heeft daar zijn guesthouse en verteld over wat er tijdens de 10 seconden van de aardbeving is gebeurt, hij had toen der tijd op een andere plek zijn guesthouse, daar zijn toen een 2 tal toeristen omgekomen. Hij kan nog net met droge ogen onder de thee vertellen hoe onwerkelijk het was, het was winter en koud, mensen liepen bijna naakt over straat op zoek naar verwanten. Hele families zijn hier omgekomen bijna de helft van de gehele bevolking, heel indrukwekkend. In de stad zijn ze overal aan het bouwen en dat zal nog jaren duren voor dat de stad hersteld is. Na dit bezoek rijden we langs de begraafplaats om hier even stil te staan. We blijven hier 5 minuten en gaan door naar een restaurant. Ze hebben hier een 4D theater en gaan hier kijken, een slechte fil overigs wel in het Engels met kei hard geluid, bij 4D bewegen de stoelen, voel je de wind en water. Echter de timing was slecht, als bv een olifant water blies kwam dat een paar seconden later, de stoelen gingen te vroeg haha. Toen we buiten waren zagen en hoorden we waarom de muziek hardstond, de compressor staat stijf tegen het gebouw en om die niet binnen te horen zet men de muziek harder. Rond half tien zijn we terug in het hotel, alvast wat spullen pakken voor de reis naar Zahedan.

Voor de avond heeft Rob een verrassing,hij heeft 2 blikken bier kunnen regelen, het moest allemaal zeer geheimzinnig want op het bezit staat 100 stokslagen ( geldt ook voor buitenlanders) en voor het drinken ook 100 stokslagen. Hassan durfde het niet te doen, anders was hij zijn licentie kwijt, maar heeft Rob geinstrueerd hoe het zou kunnen. Het was Maleisich bier, maar smaakte goed.
Arg-e Bam

Mister Ackbar verteld
Palmbomnen met verse vijgen