Deze dag verlaten we helaas Goreme (bij Nevsehir) om naar Malatya is een stad in het zuidoosten van Turkije te gaan. Maar niet voordat we een prima ontbijt van Angela hebben gehad. Met een laatste blik op de rotswoningen rijden we weg. Het eerste stuk is zeker 100 km snelweg en buiten Johan hebben de meeste niets met dit eentonige landschap. Johan is boer en ziet overal potentieel. Man, als hier nou is genoeg water zou zijn dan kan men nog jaren vooruit zegt hij dan. Het landschap doet mij zelf denken aan de Gobie woestijn in Mongolië, waar ik 15 jaar geleden was, licht glooiend, uitgestrekt en kaal. Maar na de koffie stop aan het eind van de snelweg gaan we binnen door richting Afsin en Elbistan, deels gaat de weg langs een van de binnen meren en deels door de bergen. In Afsin kunnen we eindelijk lunchen, de overige dorpen waren de restaurants dicht ivm ramadan. Het eten is uitgebreid, communicatie is nog wel eens een probleem. Als je voor iedereen iets aparts besteld krijg je het 4 keer, zucht. Binnen is het te warm en we gaan buiten zitten, niet zo heel goed idee, want het is druk en 4 mannen op motoren is wel interessant. Na de lunch willen we zo snel mogelijk deze over volle stad uit. Overal zie je abrikozen in de zon liggen om te drogen. Het is hier het streek product. Malataya is de welvarendste stad in het oosten van Turkije, vooral doordat het de wereldhoofdstad van de abrikozen is. Het is een druk als we de stad in rijden, volle 6-baans wegen, we missen de afslag en moeten een stuk doorrijden om te keren. Dan is het op hoop van zegen de stad in, op naar het hotel. De coördinaten en het ingevoerde adres kloppen niet. Het hotel licht een klein stukje verder maar om daar te komen rijden we door de winkelstraat. Het is een beetje vergelijkbaar als met Koninginnedag door de rijksstraatweg in Warnsveld te rijden. Maar goed een claxon en een warme uitlaat doet wonderen. Het is druk omdat het bijna het eind van de Ramadan is en de traditie is om elkaar kado’s te geven. Er zijn vele winkels met luxeartikelen en opvallend weer dat de vrouwen geen hoofddoek dragen. Dat laatste verschild behoorlijk per stad. Bij het hotel pakken we de motor af en de eigenaar gaat bij een van ons achterop om ons naar het Otopark te brengen 2 straten verder. Als de motor is geparkeerd lopen we naar het hotel. De douche is goed en na het douchen gaan we opzoek naar een restaurant. Het is gelukkig afgekoeld en de temperatuur is aangenaam. Het restaurant wat we uitzoeken ziet er goed uit, maar het eten is minder. Gelukkig hadden we tussen de middag al meer dan genoeg gehad. Tegen tienen lopen we nog even door de stad en vinden een plek waar we nog een biertje kunnen drinken, de eigenaar wil ons eerst naar beneden hebben beneden waar de dames van lichte zeden zitten. Boven de zaak drinken we een biertje. Daarna terug naar het hotel, op straat is het nog steeds druk. Voor de deur van het hotel drinken we nog thee met het personeel en wordt het stiekem weer laat.
Een laatste blik op Goreme
Het landschap voor vandaag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten