Vandaag staat er een redelijke rit op het programma, half acht ontbijt en dan 9 uur rijden. De motoren moeten we eerst halen en naar het hotel rijden om de spullen op te pakken. Er is markt in de straat maar de politie verzet de dranghekken zodat wij er langs kunnen. We besluiten om met een veerboot een rivier over en dan via de Kebad Dam te rijden, deze de route gaat bovenlangs. Hierdoor rijden we wel om maar pakken wel de mooiste route. We hebben geen idee hoe laat de veerboot gaat en als deze vaart, maar we hebben geluk als we aankomen gaat de veerboot over een half uur. Koffie tijd, alleen jammer dat ze er al standaards melk en suiker in doen.
De overtocht duurt maar 15 minuten en kost 2 euro pp. Aan de andere kant staat een ambulance met sirene aan te wachten, als iedereen er af is, gaat de ambu aan boort en vaart de veerboot gelijk weg. Dit scheelt de ambu 70 km omrijden. De route die we nu rijden bestaat uit veel kronkelige wegen langs steile rotswanden van 3000 meter hoog en lieflijke valleien. Het lijkt of dat je in de grand Canyon rijdt maar het gebied van het Taurusgebergte. Dit gebergte is een ongerept natuurgebied dat met zijn bijzondere kleur fel contrasteert tegen het groen van de bomen en het blauw van de lucht en de talloze meren. Doordat hier nog niet veel toeristen komen is dit een heel bijzonder gebied.De hoogvlakte van Turkije is vrij vlak. Op dit golvend landschap 1000 meter boven zeeniveau is er op hoog gras na weinig begroeiing. Slapende, armoedige dorpjes trekken langs me heen. Ik voel me ver verwijderd van de bewoonde en westerse wereld. Het enigste moderne zijn de nieuwe 4-baans geasfalteerde wegen buiten de bergpaden om. Maar rijdt erg lekker, soms houdt de weg op en wordt het een zand weg om even later weer in asfalt over te gaan. Onderweg stoppen we om te tanken en om wat te eten. Bij de pomp worden we aangesproken door een turkse man die in Nederland woont, hij is hier op familei bezoek. Hij vindt het wel leuk dat wij vanuit Nederland op de motor hier zijn. Hij trakteerd ons op een blikje fris en doet een suggestie voor het eten, een restaurant aan de andere kant van de straat. Hier in deze plaats wordt geen Ramadan gehouden, ook hoeven de vrouwen geen hofddoek te dragen , iets wat in omliggende plaatsen zeker moet. Na het heerlijke eten gaan we door naar Erzurum. Erzurum is de grootste stad van Oost-Anatolië (Turkije) en de hoofdstad van de gelijknamige provincie Erzurum. Door deze hoogte kent Erzurum het meest ruige klimaat van heel Turkije. De zomers zijn kort en heet, terwijl de winters erg koud en sneeuwrijk zijn. In oktober valt de eerste sneeuw al. Als we bij het hotel aankomen krijgen we met de eigenaar al lichte ruzie, Rob heeft 5 kamers besteld, en nu wil hij 3 man op een kamer, zucht. Uiteindelijk komt het goed. De motoren moeten vannacht wel buiten staan, minder. Na het opfrissen met zijn achten de stad in om te eten, hier sluit men vrij vroeg maar we vinden nog wat. Na het eten naar de kapper voor knippen en scheren. Even tijd voor me zelf.
Wachten buj de veerboot
en dus tijd voor koffie
Soms kom je wat tegen
Het landschap
Ons hotel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten