Wat een feest in dit land, gisteravond toen we op het terras zaten moesten we naar bed (sequrety), nou ja, maar goed we zouden toch al gaan. Even later als we in bed liggen wordt er op de deur geklopt, de politie om koppen te tellen, zucht. We willen vroeg weg dus de wekker staat op 6 uur. We hebben geen douche, dus het gaat vanmorgen snel. Als ik naar de motor loop, liggen op de plek waar we gisteravond zaten de 2 politie agenten te slapen op een deken op de grond. Men had zeker gedacht dat we midden in de nacht hier uit dat rovershol zouden vertrekken. Na het uitgebreid ontbijt (hard brood en een soort roerei, helemaal bruin en groen. welke dreef in het vet ) wat we hebben laten staan gaan we om 7 uur weg, onze schrik is groot als de politie ons met 2 man op een 125 cc brommer gaat voor rijden, de gedachte aan een kleine 700 km met een snelheid van 60 km benauwd ons. Na 500 meter kunnen we tanken, tanken hier gaat vanuit de jerrycan en een trechter, de keuze is 1, 5, 10 , 15 en 20 liter. De benzine wordt gesmokkeld uit Iran waar de benzine 35 cent kost. Hier kost het een euro per liter. Deze manier van tanken gaat door naar Quetta. In het zuidwesten van het land ligt Quetta, de hoofdstad van de provincie Beloetsjistan. De stad ligt in een rivierdal, enkele kilometers verwijderd van de grens met Afghanistan. Hierdoor is de stad erg belangrijk voor handel en communicatie. Vlak bij deze grens ligt tevens een belangrijke militair kamp. Dit deel van het land word administratief onderhouden door Pakistan, maar word geleid door stammen. Hierdoor is men ook erg zenuwachtig en moeten iedere toerist begeleid worden. De frustratie van gisteren gaat de hele dag door, de controle die we in Iran hadden is hier nog erger. In zijn totaliteit hebben we een 35 controle posten gehad, 26 keer in een register onze naam, paspoortnummer en visum nummer mogen inschrijven. Elke stop kost minimaal 10 minuten. Ook de begeleiding is zeker 20 gewisseld, gelukkig pick-up trucks wisselend met vast opgesteld machine geweer tot Kalasinikofs AK 44. Bij elke controle post is een draad over de weg gespannen, met een 3 tal rode vlaggen, er staat een mannetje bij die de hele dag niet anders doet dan de draadlaten zakken en weer op de haak doen. De temperatuur vandaag is max 47 graden en het is vies weer. Ik zit bezweet op de motor en alles bij elkaar heb ik zeker 6 liter water gedronken. Het enige mooie van deze dag is dat we door stuif woestijn zijn gereden met veel zand en kamelen. De wegen zijn over het algemeen goed, al zijn er ook stukken gravel en veel onverwachte kuilen. De motor krijgt vandaag behoorlijk op zijn donder.Overal voel ik het zand kruipen en tussen mijn tanden. Vandaag was ik een vloekende in de woestijn. Uiteindelijk rijden we in het donker om tien uur Quetta binnen, Een miljoenen stad, het is er vies, smerig en vol uitlaat gassen. Men rijd hier in Pakistan links, maar dat zie je niet, iedereen rijd overal. Gelukkig komen we veilig aan in het hotel, wel via de vele route blocks en militairen en politie. Maar wel kapot, moe en gefrustreerd. Nu alleen nog zien dat we morgen kunnen en mogen rijden.
Bus in Pakistan
Vrachtwagens in Pakistan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten