Dag 35 Van Amaritsar naar Haridwar 528 km

De eerste reisdag in India, het zou een lange rit zijn via de snelweg, maar dat liep anders. Men is bezig een 6 baans snelweg aan te leggen en grote delen zijn daarvan klaar, maar soms loopt er nog een stuk door een dorp. Dat betekend regelmatig van weg wisselen. Na 50 km merk ik dat mijn achterband wegloopt en we stoppen bij een tankstation. Hier tanken we en pomp ik mijn achterband op, er blijkt nog maar 1 bar in te zitten. Ik zet de motor op de bok en bekijk de achterband, er blijkt een spijker in te zitten. Ik heb een reparatieset bij me maar de tankstation houder verwijst me naar de banden boer 2 min verder op, misschien kan die een paddestoel zetten. Echter het word een plug en de kosten zijn 50 eurocent. Na deze verplichte pauze gaan we op pad, maar missen ergens een afslag in de chaos. Les 1 in dit verkeer is "gebruik jou clakson" zonder clakson kun je hier niet meedoen in het verkeer. Als je iemand wilt inhalen, claksoneren, wil je een onoverzichtelijke bocht in , Claksoneren. Op bijna alle vrachtauto's staat "Blow Horn" , en dat doen we dan maar. Op het eerste stuk was het wegnummer aangegeven en de plaatsnamen in het Engels, dat werd later minder. India is een land van grote tegenstellingen, er zijn hele rijke en hele arme mensen, We zien veel bedelaars maar ook groet nieuwe huizen en auto's. De natuur is prachtig en groen, een heel verschil met Iran en Pakistan. Maar helaas heeft men nog niet veel geleerd van alle millieu problem van ons in het westen. Met regelmaat rijden we door de mooie bergen en landschappen waar men alle vuilnis van uit de steden zo in de natuur heeft gedumpt. Na het lunchen bij een wegrestaurant gaan we verder, maar we weten nog niet date we al 50 km op de verkeerde weg zitten, als ik door een grotere plaats rijd merk ik het op. We besluiten een stuk binnen door te gaan om tijd te besparen, alleen dat liep uit op een langdurige rit, 156 km in 4 uur. Deze weg was knap beroerd, vol gaten en erg druk. Sommige gaten waren wel 30 cm diep en door het drukke verkeer zag je soms niet, net als bij het ontwijken van deze gaten. Voordat je het wist zat er een ander naast je. Ondertussen werd het 5 uur en was het een chaos in de plaatsen waar we doorheen gingen. Soms duurde het een half uur voordat we er door heen waren. Om 6 uur begon het schemerig te worden. Maar weinig mensen die het licht aan doen, je zag steeds minder. Even later was het donker, je ziet de gaten niet, honden en mensen steken over, waterbuffels die overal liggen, niet echt leuk. Gelukkig is het droog, want als het had geregend weet ik niet hoe dit was afgelopen. Gelukkig komen we tegen acht uur aan in het hotel, De andere groep was er niet veel eerder, die hadden ook de afslag gemist maar dit eerder opgemerkt, zei waren er om zeven uur.
Hardiwar is een van de zeven heilige steden van India de heilige stad van de Hindustanen, overal zijn tempeltjes te zien en vooral te horen. Zo ook tegenover ons hotel, maar gelukkig haden wij daar geen last van. Vlakbij Haridwar bereikt de rivier de Ganges vanuit de bergen en de vlaktes. Haridwar betekent Deur naar de Goden. Pelgrims uit de hele wereld bezoeken deze heilige stad om op de trappen van de oever (Ghats) in de rivier te baden en te bidden. De Ganges gaat in verschillende stromen door en om de stad. Bij de meeste ghats wordt vooral gebeden. In een aparte tak van de rivier vinden crematies plaats.

Gebruik je clakson!!

De blijde rijder