Dag 6 Instanbul

Vannacht werd ik wakker met wat gerommel in de maag, de kip van gistermiddag was nog aan het bewegen zeg maar. Deze maar weer de vrijheid gegeven en toch maar gaan slapen.
Rond 9 uur was ik wakker en had niet veel honger, toch naar het uitgebreide ontbijt gegaan op het dakterras. Hier wat verse sinaasappels geperst en wat fruit gegeten. Giseravond is Dafne aangekomen hier in Instanbul met de paspoorten met alle Visums hoera! Voor Rob en dafne een pak van hun hart, want het heeft heel lang geduurt ( vanaf 15 mei) Vanavond vliegt Dafne weer terug.
Na het ontbijt met Sjoerd, Hans en Erwin de stad in geweest om het een en ander te bekijken.
Het Topkapi en Blauwe Moskee liggen vlak achter het hotel op 5 min lopen. In beide ben ik al eerder geweest en had weinig zin om ruim een uur in de brandende zon in de rij te gaan staan. er was genoeg te zien om de gebouwen heen. Bij het historische museum was het rustig en daar wat oude stenen, potten en beelden bekeken. Vandaag moest je vooral uit de zon blijven want het was warm 35 graden.
Tussen de middag gelucht en toen door naar de Grand Bazar, wat een poppenkast. op zich wel leuk om te zien maar een uur is genoeg. Met zijn vieren koffie gedronken en behoorlijk afgezet, bijna 50% service kosten op de rekening.
Vandaar naar het Hotel om o.a de verslagen bij te werken en de navigatie gereed te maken voor morgen.
Deze avond is Hendy met de kids ook hier in Instanbul en gaan we een hapje eten. Hendy heeft met Tim en Larts een rondreis gemaakt langs O.a Troye en de kust. Na het eten gaan wij nog even naar het grote plein waar het na negenuur feest is ivm de ramadan.  Mijn Topkoffer was niet zo'n goed idee, de slechte wegen die nog zullen volgen kunnen leiden dat deze afbreekt. Daarom geef ik de topkoffer aan Hendy mee teruig naar Nederland.

Top Kapi 

Blauwe moskee

Bospurus met zicht op Azie

Gelukkig is het hier niet zo druk ;-(

dag 5 naar Instanbul

Van Parvomay via Haskovo via de kust naar Instabul (Turkije). 450 km

Deze morgen een slechte start, het regen en onweert en geen ontbijt, daar had men niet aangedacht. Na wat leuren komt er een doos met voor verpakte croissants met choco er in op tafel. Een is er nog weg te krijgen maar een tweede zeker niet. Ondertussen blijft het regenen en trekken we het regenpak maar aan. Vandaag rond de 450 km voor de boeg en de temperatuur stijgt. Het eerste uur is op lokale wegen vol gaten welke door de regen zijn volgelopen, de snelheid ligt dan op max 80 km uur. Gelukkig wordt het na dat 2 uur ook droog en hebben wij wel trek gekregen. We stoppen bij een lokaal tentje waar we wat eten en drinken. Vanaf hier nog een uur tot de grens met Turkije. Voor de grens alles maar aftanken want hier kost de benzine 1,40 en in Turkije boven de 2 euro. 3 km voor de grens stoppen we om te tanken, van de laatste lokale dollars kopen we water want dat gaat hard. Dan op naar de grens. Het lijkt vlot te verlopen maar wederom schone schijn. Letterlijk van het kastje naar de muur op een visum  te kopen en dan naar het volgende loket om daar een stempel te halen. De man die de visum verkoopt wil 20 eurp per visum terwijl er een bedrag van 15 euro opp staat, Als we het niet willen betalen kan het wel eens heel lang gaan duren zegt hij! We betalen hem 5 euro extra voor de 4 visums, mokkend geeft hij ze af. Dan naar het loket waar de motor nog staat, hier wordt het voertuigkenteken geboteerd en de motorpapieren gecontrleerd. Dan controle 3 als A en B wel de juiste stempels op de juiste plaatst hebben gezet, dan nummer 4 die controleert en een stempel zet of de vorige het wel goed gedaan hebben, zucht. Het is een geluk dat we hier linnen reizen op onze ID kaart, normaal krijg je een sticker in je paspoort, nu een los papiertje waar de sticker (visum en stempels op komen te staan). De  

Maar goed na ruim 3 kwartier kunnen we verder, net over de grens is de eerste Moskee die luid loopt te blèren. Vanaf hier gaan we verder om nog 2 uur te rijden voor een lunch. Deze nemen we bij een restaurant naast de weg. Zelf neem ik kip  met rijst wat goed smaakte.

Na ruim 3 kwartier gaan we verder om de D100 te nemen langs de kust. We rijden zo vlak langs de zee , dat ik besluit 50 km voor Instanbul hier te stoppen bij het strand. Even met de voetjes in zee en een kop koffie. Dan door naar Instanbul, het wordt drukker en drukker. Gelukkig dat we maar met zijn vieren rijden want het is soms al lastig om te zien waar een ieder rijdt. De laatste 15 km is file rijden, met een km of 60 over 6 of 8 baans wegen. Door de navigatie komen we snel bij het Hotel Armada vlak bij de blauwe moskee en de Bosburus.

Istanbul is een zeer aantrekkelijke stad. De oriëntaalse metropool bruist 24 uur per dag en heeft met haar overvloed aan moskeeën, bazaars en schatten uit een ver verleden vele interessante bezienswaardigheden.Met 13 miljoen inwoners is Istanbul de grootste stad van Turkije. Istanbul is een stad in het Europese en Aziatische deel van Turkije en was de hoofdstad van het Ottomaanse Rijk. Daarvoor was ze onder de naam Constantinopel hoofdstad van het Byzantijnse Rijk.

We kunnen de motor kwijt in het overdekte OTO-park en lopen met de bagage naar het hotel. Het is een mooi gebouw in koloniale stijl met veelkamers. Op het dakterras nemen we biertje , daarna douchen en de stad in om te eten. Veel restaurants hebben een dakterras met een mooi uitzicht. Vanavond heerlijke vis gegeten en gelachen, en daarna op een terras nog een biertje en gelurkt aan de waterpijp met appeltabak.

Niog 285 km te gaan naar Instanbul

De grens met Turkije

Even stoppen aan het strand

Dag 4 naar Parvomay Bulgarije

Van Nis via Pirot- Sofia- Pazardzhik, Plovdiv  naar Parvomay (Bulgarije) 700 km

Het is weer vroeg opstaan om, om 7 uur te ontbijten, om half acht is de motor opgepakt en vertrekken we naar  Bulgarije. Je kunt een lichte verandering zien in het landschap en onderweg komen we steeds vaker karren voortgetrokken door een ezel of paard tegen. Ten noorden van deze bergketen ligt het Donau Laagland. Het is een laag glooiend heuvelland waarin de uitgestrekte graan- en maïsvelden worden afgewisseld door steppeachtige vlakten en beboste heuvels. Naar het oosten gaat dit gebied over in de minder herbergzame landstreek Ludogorie. Ook deze dag is weer een dag waar we veel kilometers maken. Maar we plakken er nog 100 bij aan om de snelweg te vermijden. Halverwege gaan we de weg af om mooie kronkel wegen te berijden met een redelijk wat tunnels, na 2 uur komen we in de buurt van een stuwmeer waar we de bergen ingaan. Bergpaden van 1,5 meter breed die slingerend naar boven gaan. Soms is het nog een hele uitdaging om de bochten te nemen. Hans is deze dag onderuit gegaan maar meer dan een wond op zijn ziel en een stuk van zijn scherm af valt de schade mee. Zelf mocht ik ook nog een keer goed in de remmen en was blij dat ik ABS op de motor heb. Het laatste stuk was weer snelweg en tegen acht uur komen wij in Parvomay aan.

De motoren staan op het terras welke afgesloten word met een hek. Helaas hadden ze niet bedacht dat we wel eens dorst konden hebben en stond er niets koud. De kamer was gelukkig wel in orde met een prima douche. Gelukkig konden we nog wat eten bij een restaurant een straat verder op. Hier prima gegeten en gedronken. De avond temperatuur is zeker boven de 30 graden en ik ben redelijk verrot van al het rijden en wil slapen.

Aan de grens

En weer wachten

Even uitrusten  na vele kronkelende wegen

Veel vervoer gaat nog met paard en wagen

Het hotel in Paravomay

Dag 3 naar Nis Servie

Van Gyor via Pecs- Novi Sad -Palilula- Paracin naar Nis (Servie) 750 km

Vanmorgen zijn we na een prima ontbijt weer op de motor gestapt. Rob heeft Hans zijn banden afgekeurd en samen gaan ze op zoek naar ander banden (dat is gelukt al koste het 3 uur en 300 euro, de oude nieuwe banden mocht hij achter laten met een glimlach)  Zelf hebben we een route gevonden die deels door de bergen gaat deels over smalle wegen. Het eerste stuk is snelweg  om kilometers te maken. Als we de grens met Hongarije hebben gepasseerd wat wederom ruim een half uur duurde zijn we in Servië. Het landschap in zowel in Hongarije als in Servie is glooiend, redelijk dor en grote akkers met graan en zonnebloemen. De snelheid die we rijden is rond de 90 km per uur, ivm de gaten in de weg. De tolwegen zijn prima maar de lokale wegen zijn beroert. In de buurt van Pozeraveca gaan we de snelweg af om binnen door te gaan. Het laatste stuk rijden we weer over de tolweg. Rond vijf uur komen we in Nis (nish) aan. Niš is een van de oudste steden van de Balkan. Gelegen op de kruising van wegen naar Istanboel, Belgrado, Sofia en Griekenland. Niš is de op twee na grootste stad van Servië. Het hotel ligt buiten het centrum in de bergen en ziet er van buiten wat gedateerd uit. Van binnen zijn het grote luxe kamers en ze hebben er een zwembad. De motoren staan in de kelder  dus daar hebben we ook geen omkijken na. De temperstuur is ondertussen al opgelopen naar de 30 graden, maar op een terras met een koud biertje en goed eten is dat geen probleem. Johan had Cubaans sigaren bij zich en dat in combinatie met een goede whisky zitten we nog tot half twaalf buiten terwijl de krekels luidruchtig aanwezig zijn en het uitzicht over de stad prima is.

Uitzicht over Nic

En met Zwembad

Onderweg, mooie wegen