woensdag 19 september 2012

dag 45 Katmandu

Niets moeten is het moto voor deze dagen, ik kan uitslapen maar ben toch om half zeven wakker, gewoonlijke tijd. Maar ik blijf nog een uur liggen voordat we gaan ontbijten. Het is droog en rond de 25 graden, we eten dan ook in de tuin. Na het eten ga ik op pad omde omgeving in de buurtte bekijken. Het is hier een backpackers buurt vanwaar veel wandelaars en bergbeklimmers vertrekken naar de Mount Everest. je ziet hier dan ook heel veel winkels met kleding, schoenen en rugzakken. Allemaal nep maar van goede kwaliteit. verder veel wierrook, beeldjes, armbanden en maskers. We besluiten om de grootste stupa van Nepal te bekijken en nemen een taxi. Met zijn vieren in een kleine suzuki door de hobbelige straten van Katmandu in een kwartier naar de stupa. Bij de stupais het rustig, mede door de entree die geheven wordt, ik ben hieral eerder geweest maar leuk om weer te zien. De stupa is omringd in gebedsvlaggen, de enorme Boudhanath Stupa is een heilige plaats voor Tibetaanse boeddhisten en het hart van de Tibetaanse emigrant gemeenschap in Kathmandu. Je ziet pelgrims die zich ter aarde werpen op houten planken, het maken van een klok in processie, een zogenaamde kora, rond de omtrek. Een gestage stroom van kastanjebruin geklede monniken en nonnen toe te voegen aan de plechtigheid.  Na dat we zijn rond gelopen drinken we wat op een van de dakterrassen, de temperatuur is ondertussen bijna 30graden en het is benauwd. De taxi staat al die tijd nog te wachten en we rijden terug naar het hotel. Hier ga ik mijn spullen maar eens uitzoeken welke ik wil achter laten en het luchtfilter vervangen, anders moet ik die weer mee terug nemen en kan ik die thuis vervangen. We hebben de motor laten schoonmaken door de portier, hij blij  en wij blij,het scheelt weer 3 kg klei. De rest van de dag luister ik muziek en praat wat met andere mensen in de tuin.Rob is ondertussen ook aangekomen om alvast wat zaken te regelen voor het motor transport vrijdag. Gezamelijk gaan we deze avond eten en sluiten af met een whisky in de tuin.


 de stupa met  tibitaanse  gebedsvlaggen


Monniken





Dag 44 van Bhairhawa naar Kathmandu 270 km


Regen, regen en nog eens regen. De vooruitzichten zijn hopeloos. Het enige verschil is zachte en harde regen. We moeten eigenlijk nog 2 dagen rijden. Vandaag naar Pokhara, een mooi hippie stadje aan een meer. Maar als het zo regent en het blijft zo, valt daar weinig te doen. Onze motorkleding Is nog vochtig en mijn motorlaarzen nat. Dat zal de komende dagen niet droger worden. Samen met Sjoerd heb ik besloten rechtstreeks naar Kathmandu te rijden, dezelfde afstand als naar Pokhara. De motoren staan in een kleine ruimte van het hotel, en net beleid halen we deze er uit. Nu de spullen oppakken in de stromende regen, het water loopt al via mijn nek langs de rug. Het is de laatste reis dag en als de motor op transport gaat mag er weinig benzine inzitten. Daarom doe ik de benzine uit de reservetanks in de motor. Het is gelukkig nog rustig op straat en we rijden richting Butwal en dan naar Narayangadh. De weg is super en de eerste 100 km leggen we in 1,5 uur af. Alleen bij Gaidakot moeten we wachten. Door de hevige regen is de rivier zo krachtig dat er een peiler van de brug is verzakt en de brug ingezakt is. Voor en na de brug staan km file, gelukkig mogen en kunnen wij er met de motor over. Dit is een doorgaande weg en is van belang voor dit land. Aan de zijkant naast de brug is men met bulldozers en graafmachine 's bezig om een noodbrug aan te leggen. Er liggen tientallen rioleringenbuizen van rond 1,5 meter klaar voor de overbrugging van de rivier. Dit is vanavond klaar wordt er gezegd, sterkte. Na Narayangadh gaan we via de noordroute naar Kathmandu. Alles is nat aan het worden en wij gaan langs de weg pauzeren. Rijst met aardappel curry's en een cola. De weg die we nu rijden is net een gaten kaas, meer gaten dan weg. De weg volgt de rivier de komende 130 km. De rijbaan is net genoeg om 2 vrachtauto's te laten passeren. De afgrond links van mij is soms 100 meter diep, ooit heeft hier vangrails en betonnen blokken gestaan, maar daar is de helft al van weg. De rivier zien ik met groot geweld zijn weg volgen,de ene keer is de kleur blauw, de andere keer bruin of rood van al het modder wat meekomt uit de bergen. Het tempo ligt op max. 40 km per uur en zo hobbelen we verder. Door de hevige regen komt er veel zand naar beneden. Overal zie je half versperde wegen en de rijbaan is maar anderhalve baan breed, na een uur zien we weer een file van vrachtauto’s de eerste gedachte is, er is een vrachtauto het ravijn in gereden, maar dat viel mee. Een modderlawine heeft de complete rijbaan versperd. Met de motor kunnen we gelukkig langs de 3 km lange file en staan met de andere brommers en motoren vooraan samen met een ambulance . Men is bezig met bulldozers de weg vrij te maken door het zand het ravijn in te schuiven, men wacht hier al een kleine 2 uur. Telkens als de weg vrij is komt er een nieuwe lading zand en stenen naar beneden, zo gaat het al een uur. Na een kwartier lijkt het er op dat het goed gaat! Er worden brommers gestart en wij starten onze motoren. De weg is één blub zooi, maar we kunnen er langs. Als ik er langs ga komen er al weer stenen, Sjoerd mocht eigenlijk niet geeft nog meermaals gas en kan er langs. Her eerste uur hebben wij geen achterop komend verkeer meer gezien. Zo komen we op deze weg meer modder en steen bulten tegen. Mijn motor geeft aan dat ik nog voor 75 km brandstof heb, de hemelsbreedte afstand is nog 35 km, ik besluit 2 liter te tanken en dat is maar goed ook want de komende 40 km blijft de afstand daar op staan. Uiteindelijk zien we Kathmandu liggen, het wordt ondertussen zowaar droog. De Kathmandu Vallei heeft zeer vruchtbare grond en daarom zien we hier tal van rijst- en graanvelden, maar ook sinaasappel- en bananenplantages. Het is een groen ovaal gebied aan de voet van de hoogste bergen ter wereld. We rijden langs een snelstromende beek met uitzicht op dichtbegroeide berghellingen. Nu nog zien het hotel te vinden, dat gaat goed tot de laatste 1,5 km, we rijden ons vast in de binnenstad waar een festival is, klem met de motor in het publiek.Het festival is de laatste dag  van het Teej feest. Het Teej feest duurt 4 dagen en is altijd de tweede helft van September, het heeft te maken met de vruchtbaarheid van de vrouwen en geluk, vandaag is de belangrijkste dag, de meeste vrouwen dragen dan ook rode Sari's. Via kleine straatjes komen we er uit de drukte en gaan een steegje in, ik kan er langs maar Sjoerd zijn koffers zijn te breed. Hij moet draaien maar achter hen staan niog zeker een 30 tal 125 cc brommers te toeteren en te schreeuwen. Ik zet mijn motor neer en help Sjoerd de motor te draaien. We spreken af dat ik door rijd en dan stop, Sjoerd zal dan link, links en links rijden om mij theoretisch te ontmoeten. Ik sta op een drie-sprong te wachten en ondertussen rijd er iemand met de auto tegen mijn koffer aan en ik val om, de tanktas blijft achter de gaskabel hangen en deze raakt klem te zitten. Op zich geen schade maar als ik de motor start gaat hij gelijk vol in de toeren. Onder tussen is Sjoerd er ook gearriveerd. Dus motor aan de kant, ongeduldig publiek, toeterende motoren en brommers, zucht kalm blijven. Ik trek de zijkappen er af en samen met Sjoerd zoeken we het probleem. Gelukkig snel gevonden , zijkappen er weer op en verder, tegen het verkeer in recht zoals die gaat. Uiteindelijk komen al zwetend bij het hotel. Sjoerd zijn vrouw en schoonzus zijn hier al een tijdje en staan op ons te wachten, het is ondertussen half zes. Ik ben in Kathmandu ;-)!!



De ingezakte brug



veel modder en zand 
Een stuk wegdek van 100 km door de bergen, meer gaten dan kaas.

Teej festival