woensdag 5 september 2012

Dag 31 van Ouetta naar Sukkur 430 km

Vandaag mogen en kunnen we verder, de afspraak is dat de politie ons om 8 uur op zou pikken. De verrassing is groot als ze er om kwart over 7 al staan. Dat is mooi alleen wij moesten nog ontbijten. Om kwart voor acht verlaten wij de stad, de motor stinkt naar benzine van gisteravond. Om ons heen ruikt het naar uitlaatgassen, maar dat maakt niet uit we rijden. We rijden de poort uit achter de politie aan, Het is druk in deze miljoenen stad. In een half uur worden we de stad uit begeleid met de sirene aan en met een snelheid van tussen de 50 en 70 kilometer. Om ons heen veel verkeer, personen auto’s, ezelkarren,vrachtverkeer en riksja’s.  De mensen kijken ons na, verbaasd, blij sommige beginnen spontaan te zwaaien. Ik zou graag willen weten wat er in de mensen hun hoofd omgaat bij het voorbij rijden van de vele in hun ogen dure motoren. We rijden over een lange weg met aan beide zijden kleine winkeltjes en reparatie bedrijfjes naar de buiten wijken. Aan de rechterkant passeren we een krottenwijk, huisjes van 4 palen met wat doek of stro. Kinderen slapen op de grond of in een hangmat, het is hier vies ,smerig en het stinkt naar afval. Ondertussen rijden we buiten de stad, bijna alleen maar vrachtverkeer, vrachtauto’s met stro en hooi wat er uitziet als een paddenstoel aan de bovenkant steekt het er 2 meter bovenuit en links en rechts zeker een meter. Alle vrachtauto’s en bussen zijn überhaupt vol gepakt, veel bagage en soms nog personen op het dak. Het eerste stuk gaat door de bergen, het asfalt is goed en we schieten op. Alle road blocks  die we op onze weg tegen komen zijn voorzien van alle info en we kunnen bijna overal doorrijden en dat scheelt. Door de bergen rijden is een hele belevenis hier, smalle wegen, waar 2 vrachtauto’s elkaar net kunnen passeren, diepe afgronden en waterstromen over de weg waar we doorheen rijden. Het asfalt is voor 90% goed, soms is de weg nog niet klaar en rijden we over keien. Een enkel schrik moment is er wel, als je tijdens het inhalen, zelf ingehaald word. Het is passen en meten, gelukkig zijn mijn remmen goed. Als we voorbij de bergen zijn  is het landschap vlak en groener. Er is meer water en af en toe stroomt er water door de rivier. Ik zie kamelen, waterbuffels en veel karretjes  voortgetrokken door één ezel.  We pauzeren bij een wegrestaurant en kopen daar wat te drinken en ik koop vers brood uit de oven er bij. Dan nog een anderhalf uur rijden naar Sukkur.  Je kunt zien dat hier meer water is, er wordt rijst verbouwt en er liggen tientallen waterbuffels met nog net de kop boven water in een kleine plas. We worden nog een paar keer geteld door de politie maar voor de rest laten ze ons met rust. We denken dat de brief van het hoofd van de beveiliging zijn invloed heeft gehad, maar tevens hebben we het gevoel dat ze ons zo snel mogelijk het land uit willen hebben. We zijn eigenlijk toch maar lastig, toeristen waar je op moet letten zodat ze niets zal over komen. We rijden door de stad Sukkur, het is rond half vier en het is behoorlijk druk,  veel brommers, karren en mensen in de straten die allemaal nieuwsgierig zijn. Bij het hotel waar we gisteren zouden zijn, melden we ons. Helaas hebben ze geen kamer en Rob moet even bellen. We kunnen terecht bij een ander hotel en laten ons voorrijden door een tuktuk, hij wist de weg en we staan bij aankomst voor het verkeerde hotel. Men spreekt slecht Engels en het enige wat ze hebben verstaan is Hotel. We hebben al in geen velden of wegen begeleiding gezien en gaan dus onze eigen gang. Vanavond heb ik buiten het hotel bij een straat tent gegeten, geit kebab met rijst, erg pittig zeg maar. Morgen door naar Multan ook ongeveer 400 km



onderweg naar Sukkur

brug bij Sukkur

Ik heb mijn wagen vol geladen ....