woensdag 29 augustus 2012

Dag 24 Van Yazd via Meymand en Rafsajan naar Kerman 500 km

Yazd hebben we vanmorgen vlot kunnen verlaten om naar Kerman af te reizen. Eerst 130 km door de woestijn en dan binnendoor.   Eerst tanken op een grote parkeer terrein met bijna 100 vrachtwagens. De meeste trucks zijn van het merk Volvo, Mercedes en Mack met van die grote neuzen. Alleen jammer dat ze zo ontzettend roeten, zeker als je er net naast rijd en er zo’n zwarte walm over je heen komt. Op de snelweg mag je 110 maar gemiddeld zitten we op 120 en dat vond oom agent niet goed, ik reed op kop en werd van de weg afgehaald, de rest reed gelukkig door en stond 1 km verder. Volgens hem had ik 160 gereden,  jaja. Paspoort mocht ik afgeven en er werd overlegd, en ik mocht 400.000 Riel betalen (20 euro), ik pakte een briefje van 100.000 , pakte mijn paspoort terug en zei “no ticket” dat was ook goed en ik kon verder. Corruptie kom je hier wel meer tegen, en daar moet je maar aan mee doen om dingen vlot geregeld te krijgen. Verder heb je hier de road blocks bij de stad en soms op de snelweg waar ze het in en uit gaande verkeer bij de steden controleren. Ook hier zijn ze nieuwsgierig en mogen we regel matig onze paspoorten laten zien, vaak gaat het alleen om een praatje. Vandaag was het maar 1 keer dat we moesten stoppen. Na de snelweg gaan we binnendoor via de woestijn en de bergen naar het plaatsje Meymand waar ze grot woningen hebben, Heel anders dan we hebben gezien in Goreme Turkije. Hier hebben we geluncht, wat rijst met salade en schaap. Het dorp is niet zo groot en er komen weinig toeristen. De plaatselijke agent is tevens de ober van het enige restaurant. Ik neem wat foto’s en daarna gaan we op pad. De weg naar het dorp en in het dorp is van grof grind, het nadeel is dat de motor niet echt stabiel staat. Sjoerd heeft de pech dat hij geen goede grip heeft en valt met de motor om. Dit is al zijn derde keer, maar de schade valt nog steeds mee. De volgende 100 km gaat door rots en bergachtig gebied, zo’n gebied dat je eigenlijk de postkoets verwacht en cowboys en indianen. Het is een mooi gebied, ruig kleine struiken en amper verkeer en heerlijke slingerwegen. We moeten nog een keer tanken, elke keer weer een puinhoop en klieder zooi. Er is geen concurrentie de prijs staat vast en men vindt het wel goed. Maar gelukkig is er benzine, dat is niet altijd zo. Nu in het Intourist hotel, in het stadje is niet veel te doen, het gebruikelijke, bazar, moskee dus vanavond doen we niets.

Door de woestijn en de bergen