Dag 36 Haridwar naar Bulandshahr 225 km

Na wat toast en koffie gaan we op pad naar fort Unchagaon bij Bulandshahr in de drukste provincie van India, uttar Pradesh. Een 150 jaar oud Engels fort waar de maharadja woonde, de laatste maharadja was een goede vriend van Indira Gandhi, zij is de vrouwlijke premier van India die in 1984 werd vermoord. Indira gandhi was vaak in dit fort. Het Fort Unchangaon is gevestigd in een monumentaal pand in Bulandshahr buurt van rivier de Ganges, ingericht met traditionele meubels. Omringd door aangelegde tuinen, het is gelegen tussen Agra en Corbett Nainital.
De reis hier naar toe verliep eerst goed, we reden door de mooie natuur met veel groen, bananenbomen, rijst velden en mango plantages. Ook zien we veel apen en een keer een olifant. Maar ook hier zijn de wegen erg druk. Bij een verkeerde uitwijk manoeuvre (je blijft Europees denken in geval van nood) kom ik in botsing met een brommer. Even lijkt het er op dat ik niet meer verder kan en de reis voor mij afgelopen is. En goddank gelukkig geen persoonlijke schade. Hoe het kan kan het, maar binnen de kortste keren staan er zoveel mensen om me heen, misschien wel 100. Gelukkig is er iemand die Engels praat en de schade wordt ter plaatse bepaalt.  Ik betaal de schade en we maken dat we weg komen. Pas na 5 km ben ik verlost van de ramptoeristen die maar mee bleven rijden. Bij een boerderij zet ik de motor aan de kant en bekijken we de schade. Het stuur staat krom, het knipperlicht ligt eraf en het kofferset is beschadigd, verder valt het mee op de schram op mijn ziel na. Met hulp van Hans en Jan halen we de spanning uit het voorfront en zetten het stuur weer recht. De schrik zit nog in mijn benen en we gaan verder, het blijkt maar weer dat je goed moet blijven opletten, het is totaal anders rijden dan in Europa. Dan nog 50 km te gaan waarvan de laatste 15 km over een slecht fietspad, smal en veel gaten. Maar we komen bij het fort aan, personeel staat al klaar en de bagage wordt naar de kamer gebracht. De andere groep was hier al 3 kwartier voor ons en ligt in het zwembad. Dat is het eerste wat ik ook ga doen. Het bad ligt buiten de muren van het fort via een onderdoorgang tegen een cricketveld aan. Het water is koud maar heerlijk na zo'n rit. Ik zou hier best kunnen wonen, lekker relaxt, beetje klussen en ruimte genoeg. Na het zwemmen terug naar de grote kamer waar ik slaap. Even de ogen dicht voor dat we gaan eten. Voor het eten zitten we even op de veranda een biertje te drinken, de hoge heren die hier hebben geleefd hebben het goed gehad. In de praalkamer hangen rond de 20 tijgerkoppen aan de muur, geschoten tussen 1949 en 1961, ze zijn er hier trots op. Na het uitgebreide diner vooraf gegaan door de plaatselijke band genieten we nog even van een lekkere whisky in de tuin.